لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

سخنان امام علي-سری سیزدهم

سخنان امام علي


هر كس در تنگناي زندگي قرار بگيرد و آن را آزمايش نداند، پاداشي را كه اميدِ آن مي‌رفت، ضايع نموده است.

((امام علي (ع))

===================

كسي كه به دنيا تكيه كند، او را نترساند، جز مشاهده‌ي به هم ساييده شدنِ دندان‌هاي مصيبت‌ها.

((امام علي (ع))

====================

اي مردم! تأديب و تربيتِ نفوس خويش را خود به عهده بگيريد و نفس‌هاي خود را از عاداتِ پليد منصرف كنيد.

((امام علي (ع))

=====================

از حماقت و خشونت است شتاب كردن پيش از امكان يك چيز و صبر و تحمّل بعد از فرصت.

((امام علي (ع))

=====================

فكر، يك آيينه‌ي صاف است.

((امام علي (ع))

=====================

تجربه و عبرت گيري، تبليغ كننده‌اي است خيرخواه.

((امام علي (ع))

=====================

براي ادب كردنِ شايسته‌ي نفس خويشتن كافي است كه پرهيز نمايي از ارتكاب آنچه كه براي ديگري كراهت داري.

((امام علي (ع))

=====================

علم به عمل دعوت مي‌كند. اگر عمل آن را اجابت كرد، با آن خواهد بود، وگرنه كوچ مي‌كند و از صحنه‌ي وجود آدمي خارج مي‌شود.

((امام علي (ع))

=====================

اي مردم! كالاي دنيا خس و خاشاكي است وبا آلود، پس از چراگاه آن اجتناب كنيد. عدم آرامش در اين دنيا سعادت آميزتر از اطمينان و سكونت در آن است و رمقي از معاش، پاكيزه‌تر از ثروت آن است.

((امام علي (ع))

======================

انسان با ايمان به اين دنيا به چشم عبرت و تجربه مي‌نگرد و از توشه به اندازه‌ي سير شدن شكم يك مضطرّ بهره‌مند مي‌شود.

((امام علي (ع))

======================

شرفي بالاتر از اسلام وجود ندارد و نه عزّتي بالاتر از تقوا، و نه تعقلي بهتر از پرهيزكاري.

((امام علي (ع))

=======================

هيچ يار و ياوري موفق‌تر از توبه وجود ندارد و هيچ گنجي بي‌نياز كننده‌تر از قناعت، و هيچ مالي بالاتر از خشنودي، از بين برنده‌ي فقر نيست.

((امام علي (ع))

=======================

هر كس كفايت ورزيد به حدّ كفايت از معيشت، به آسودگي دست يافت و در گشايش راحتي مستقر شد.

((امام علي (ع))

======================

خداوند سبحان پاداش را در مقابل عبادت و عذاب را در مقابل معصيت قرار داده است براي جلوگيري از عذاب بندگانش و تحريك آنان به بهشتش.

((امام علي (ع))

======================

تمايلات، كليدِ مشقت‌هاست و مَركبِ زحمت و آزار، طمع و كبر و حسد انگيزه‌هايي براي تجاوز به سوي گناهان و شرّ در بر گيرنده‌ي همه‌ي بدي‌هاي عيوب است.

((امام علي (ع))

======================

از مردم با ايمان كسي است كه عمل زشت را با دست و قلبش منكر مي‌شود و ناپسند مي‌شمارد، اين است تكميل كننده‌ي خصلت‌هاي خير.

((امام علي (ع))

======================

بخل، همه‌ي عيوب را در بر دارد. اين صفتِ خبيث، افساري است كه آدمي به وسيله‌ي آن به هر بدي كشيده مي‌شود.

((امام علي (ع))

======================

هر كس چيزي را طلب كند، يا آن را و يا [حداقل] اندازه‌اي از آن را پيدا مي‌كند.

((امام علي (ع))

======================
هيچ خيري كه پشتش آتش است، خير نيست و هيچ شرّي شر نيست كه پشتش بهشت است و هر نعمتي جز بهشت، محقّر است و هر بلايي جز آتش، عافيت است.

((امام علي (ع))

======================

هر كس نعمت‌هاي خداوندي به او فراوان باشد، احتياجات مردم هم به او بسيار باشد و هر كس در آن نعمت‌ها- در آنچه كه خداوند واجب فرموده- قيام كند، آن نعمت‌‌ها را در معرض دوام و بقا قرار داده و هر كس در آن نعمت‌ها به اداي حقوق لازم در آن‌ها قيام نكند، آن نعمت‌ها را در معرض زوال و فنا قرار داده است.

((امام علي (ع))

======================
هر كس ببيند در جامعه ستمي صورت مي‌گيرد و به عمل زشتي خوانده مي‌شود، و او با قلبش آن را انكار كند، پس دينش سالم و خودش از گناه بركنار است.

((امام علي (ع))

======================

سخن در گرو (در بند) توست، تا زماني كه آن را نگفته باشي. وقتي آن سخن را ابراز كردي، تو در گرو آن خواهي بود. پس زبانت را محفوظ دار، همان گونه كه طلا و نقره‌ات را، زيرا چه بسا سخني كه نعمتي را سلب نموده و نقمتي را جلب كند.

((امام علي (ع))

======================

بترس از اين كه خدا تو را در ارتكاب معصيتش ببيند و در اطاعتش نيابد كه در نتيجه از زيانكاران باشي. پس وقتي نيرومند شدي، بر اطاعت خداوندي قوي باش و اگر ناتوان گشتي، از معصيت خداوندي ناتوان باش.

((امام علي (ع))

=======================

تكيه بر دنيا- با آنچه از اين دنيا مي‌بيني- ناداني است و تقصير در عمل نيكو با اطمينان به پاداش آن، زيانكاري است و اطمينان به هر كسي پيش از آزمايش او، ناتواني است.

((امام علي (ع))

========================

سخن بگوييد تا شناخته شويد، زيرا مرد زير زبان خود مخفي است.

((امام علي (ع))

=========================

آنچه از دنيا به سوي تو آيد، آن را بگير و از آنچه از تو رويگردان شود، چشم بپوش. پس اگر نتوانستي، در طلب دنيا، از نيكي و شايستگي تجاوز مكن.

((امام علي (ع))

=========================

بسا سخني كه نافذتر و تيزتر از حمله است.

((امام علي (ع))

=========================

هر آنچه بتوان به آن قناعت كرد، براي زندگي كافي است.

((امام علي (ع))

=========================

روزگار تو اي آدمي! بر دو نوع است: روزي به نفع تو و روزي به ضرر توست. در آن دوران كه روزگار به سود تو مي‌گردد، به خودكامگي مپرداز و در آن دوران كه به ضرر توست، صبر و شكيبايي پيشه كن!

((امام علي (ع))

=========================

افتخار و به خود باليدن را كنار بگذار و كبر و خودپسندي‌ات را ساقط كن و به ياد قبرت باش.

((امام علي (ع))

==========================

مردم، دشمن آن چيزي هستند كه آن را نمي‌دانند.

((امام علي (ع))

==========================

چه بسا تصميم‌هاي روزانه كه خواب آنها را شكست.

((امام علي (ع))

===========================

بهترين شهر يا كشور براي تو، جايي است كه زندگي تو را تنظيم و آماده كند.

((امام علي (ع))

===========================

اندكي كه دوام داشته باشد، بهتر است از بسياري كه مايه‌ي ملالت و تنگدلي باشد.

((امام علي (ع))

===========================

براي فرزند بر پدر حقي است و براي پدر بر فرزند، حقي. حق پدر بر فرزند اين است كه: او را در همه چيز اطاعت كند، جز در معصيتِ خداوند سبحان. و حق فرزند بر پدر آن است كه: نام زيبا بر او بگذارد و فرهنگِ سازنده‌ي او را نيكو كند و قرآن را به او تعليم دهد.

((امام علي (ع))

===========================

چشم زدن واقعيت دارد و افسونگري و جادوگري راست است و فالِ نيك زدن صحيح است و فال بد زدن درست نيست.

((امام علي (ع))

===========================

نزديكي و ارتباط با اخلاق مردم، موجب اطمينان از گزند آنان مي‌باشد.

((امام علي (ع))

===========================

هر كس بر اشياءِ دور از هم و متضاد اشاره كند و آنها را اراده نمايد، چاره‌جويي‌ها او را تنها گذارد و رسوا كند.

((امام علي (ع))

===========================

چه نيكوست فروتني توانگران به فقرا براي طلب پاداش الهي! و نيكوتر از آن، متانت و بي‌اعتنايي فقرا بر توانگران است به خاطر تكيه بر خدا.

((امام علي (ع))

============================

خداوند عقل و خرد را نزد كسي به وديعت ننهاد، جز اينكه با همان حقيقتِ شريف، روزي او را نجات داد.

((امام علي (ع))

===========================

هر كس با حق گلاويز شود، حق او را مي‌افكند.

((امام علي (ع))

===========================

تقوا، فرمانرواي اخلاق است.

((امام علي (ع))

===========================

تندي و تيزيِ زبانت را براي كسي كه تو را تعليم سخن داده، قرار مده و بلاغت و زيبايي كلامت را به رُخ كسي كه گفتار تو را بر مبناي قاعده و زيبايي راه انداخته است، مكش.

((امام علي (ع))

===========================

در تأدبّ نفست اين بس كه از آنچه از ديگري نمي‌خواهي، خود نيز اجتناب كني.

((امام علي (ع))

==========================

هر كس صبر كرد، مانند صبر آزادمردان، [اوست كه از اخلاق عالي برخوردار شده] و اگر نتوانست صبر كند، بايد مانند جهّال فراموش كند.

((امام علي (ع))

===========================

مردم دنيا مانند كاروانياني هستند كه از همان هنگام فرود در اين دنيا، راننده‌ي آنان بر آنان فرياد مي‌زند: كوچ كنيد.

((امام علي (ع))

===========================

از عقلي كه داري، همين تو را بس كه راه‌هاي گمراهي را از رستگاري‌ات روشن بسازد.

((امام علي (ع))

============================

كار خير را انجام بدهيد و چيزي را كوچك مشماريد، زيرا كار نيكو كوچكش بزرگ است و اندكش فراوان، و هيچ كس از شما نگويد: كسي [ديگر] براي انجام كار نيكو از من شايسته‌تر است.

((امام علي (ع))

============================

براي هر يك از خير و شرّ، اهلي است؛ اگر شما يكي از آنها را رها كرديد، كساني هستند كه جاي شما را بگيرند.

((امام علي (ع))

===========================

هر كس دورن خود را اصلاح كند، خداوند هم آشكار او را اصلاح فرمايد و هر كس براي دين خود عمل كند، خداوند براي امر دنياي او كفايت كند و هر كس رابطه‌ي بين خود و خدا را نيكو نمايد، خداوند رابطه‌ي بين او و مردم را نيكو فرمايد.

((امام علي (ع))